Działanie 2.3.7. Ochrona czynna siedlisk przyrodniczych

Działanie 2.3.7. Ochrona czynna siedlisk przyrodniczych

Realizacja tego działania polega na ochronie czynnej siedlisk przyrodniczych, tj. prowadzeniu zabiegów ochronnych mających prowadzić do zachowania, poprawy lub odtworzenia pożądanego stanu siedlisk przyrodniczych, mogących w szczególności polegać na:

  • usuwaniu skutków mechanicznego zniszczenia i dewastacji siedlisk przyrodniczych;
  • poprawie lub przywracaniu oraz utrzymywaniu właściwych warunków siedliskowych przez regulację stosunków wodnych, w tym przywracaniu naturalnego biegu cieków wodnych oraz zapobieganiu niepożądanemu nadmiernemu odpływowi wód z obszaru występowania siedliska (zwiększanie retencji obszaru np. przez budowę zastawek, likwidację rowów odwadniających), niepożądanemu zalewaniu bądź zabagnieniu terenu występowania siedliska, lub dopływowi wód zawierających substancje niepożądane;
  • poprawie lub przywracaniu oraz utrzymywaniu właściwych warunków siedliskowych przez regulację stosunków glebowych;
  • poprawie lub przywracaniu oraz utrzymywaniu właściwych warunków siedliskowych przez regulację stosunków świetlnych, np. przez hamowanie niepożądanej sukcesji na terenach występowania siedlisk nieleśnych przez usuwanie nalotu drzew i krzewów, lub usuwanie podszytu i podrostu dla ochrony półnaturalnych siedlisk leśnych oraz światłolubnych gatunków leśnych;
  • poprawie lub przywracaniu oraz utrzymywaniu właściwego dla siedliska przyrodniczego składu gatunkowego (np. przez regulację struktury gatunkowej i liczebności populacji roślin, zwierząt i grzybów, wprowadzanie gatunków rodzimych, usuwanie gatunków ekspansywnych i inwazyjnych zagrażających rodzimym gatunkom, wzbogacanie składu gatunkowego odnowień leśnych, przebudowę monokultur, zabezpieczanie upraw leśnych lub nalotu przed nadmiernymi uszkodzeniami powodowanymi przez zwierzęta roślinożerne);
  • poprawie lub przywracaniu oraz utrzymywaniu pożądanego właściwego stanu siedliska przyrodniczego przez kontynuację bądź przywrócenie właściwego z punktu widzenia zaleceń ochronnych sposobu gospodarczego użytkowania siedliska (np. tradycyjnej ekstensywnej gospodarki pasterskiej lub pastwiskowo-kośnej, pod warunkiem określenia dopuszczalności koszarzenia zwierząt w obszarze występowania danego siedliska, wskazania odpowiednich terminów, określenia właściwych technik i metod koszenia, np. koszenia naprzemiennego).

Uwagi:

  • działania powyższe powinny w pierwszej kolejności być podejmowane w celu ochrony i odtwarzania siedlisk przyrodniczych uznanych za priorytetowe w wyniku realizacji Działania 2.2.1., w oparciu o strategie, programy i plany ochrony lub zarządzania dla poszczególnych siedlisk priorytetowych oraz obszarów ich występowania, opracowane w wyniku realizacji Działania 2.2.2. lub zatwierdzone przed przyjęciem KPD.
  • realizacja Działania 2.3.7. wymaga uprzedniej realizacji wszystkich działań planowanych w ramach Celu operacyjnego 2.1., a następnie Działania 2.2.1., Działania 2.2.2. oraz Działania 2.2.3.
  • Działanie 2.3.7. wynika z art. 8. ust. 2 oraz art. 8. ust. 3 Protokołu.
  • Działanie 2.3.7. koresponduje m.in. z zadaniami A.III.2 „Promowanie działań ukierunkowanych na ochronę dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego podejmowanych przez społeczności lokalne”, B.II.2 „Utrzymanie i wspieranie struktury i funkcji ekosystemów leśnych”, B.II.3 „Zapewnienie większej obecności różnych typów martwego drewna w ekosystemach leśnych” oraz B.II.6 „Przebudowa drzewostanów” przewidzianymi w Programie ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej oraz Planie działań na lata 2014-2020.

 

Dyskusja i opinie  

 
Agnieszka Mida 2015-11-16 12:51
Brak uwag