Dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze jako wyznacznik atrakcyjności turystycznej gminy

Możliwości działania lokalnego
Opracowanie Zbigniew Niewiadomski, ekspert ds Konwencji Karpackiej
 

O decyzji wyjazdu w trakcie urlopu lub wakacji, a następnie o wyborze miejsca wypoczynku (czyli o prawdopodobieństwie odwiedzenia danej miejscowości przez turystów) przesądzają przede wszystkim możliwości interesującego wykorzystania czasu nieprzeznaczonego przez potencjalnego turystę na sen lub posiłki. Mówiąc wprost – każdy może przecież wygodnie i tanio wyspać się i zjeść we własnym domu, unikając trudów podróży i nie ponosząc dodatkowych kosztów związanych z wyjazdem z miejsca zamieszkania. Dlatego sam fakt istnienia w danej gminie czy miejscowości bazy noclegowej i gastronomicznej o odpowiednim standardzie nie jest jeszcze dla potencjalnego turysty wystarczającą motywacją, by na miejsce swojego wypoczynku wybrał właśnie tą miejscowość lub gminę.

Niejednokrotnie sami mieszkańcy regionu karpackiego nie są świadomi tego, że żyją w bezpośrednim sąsiedztwie unikalnych w skali całego regionu, Europy czy świata obiektów dziedzictwa kulturowego lub przyrodniczego. Tymczasem posiadanie tego typu atrakcji turystycznych, wyróżniających daną gminę spośród setek innych gmin karpackich sprawić może, że turysta na miejsce swego wyjazdu (lub choćby kilkugodzinnego postoju na trasie do swej docelowej destynacji) wybierze właśnie ich miejscowość, a nie inną, położoną np. w sąsiedniej gminie.

Obecność na terytorium gminy obiektów lub obszarów chronionego dziedzictwa kulturowego czy przyrodniczego znacząco podnosi poziom jej atrakcyjności dla turystów. Pozwala na wzbogacenie różnorodności lokalnej oferty turystycznej oraz lepsze wykorzystanie potencjału turystycznego gminy, co przekłada się automatycznie na wzrost poziomu dochodów jej mieszkańców oraz możliwość kreowania nowych miejsc pracy. Ponadto, bliskie sąsiedztwo takich chronionych obszarów lub obiektów podnosi rynkową wartość terenów przeznaczonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na cele osadnicze lub usługowe, oraz atrakcyjność gminy dla inwestorów.

Wykorzystanie potencjału takich atrakcyjnych turystycznie obszarów lub obiektów jest przede wszystkim szansą dla tych gmin, które nie zaliczają się do najmodniejszych obecnie destynacji wakacyjnych czy weekendowych, mogących liczyć na dłuższy (stacjonarny) pobyt turystów. Pozwala na czasowe zatrzymanie lub absorpcję części tranzytowego ruchu turystycznego na terenie gminy, gdyż turysta pragnący odwiedzić kilka takich ciekawych obszarów lub obiektów w drodze do swojej docelowej destynacji może być skłonny do skorzystania z dostępnej w ich sąsiedztwie oferty gastronomicznej lub noclegowej. Turysta może też uznać, że z uwagi na liczbę atrakcji oraz jakość lub różnorodność oferty turystycznej i rekreacyjnej dostępnej w danej miejscowości lub gminie warto wybrać ją na cel kolejnego wyjazdu urlopowego lub wakacyjnego.